Zaterdag 19 augustus was ik al vroeg aanwezig om de dingen van die dag nog even met Mona Lispet (zij zou die dag keuren) door te nemen.
Maar nu komt het: ik had eigenlijk het idee dat ik redelijk voorbereid was met Sara, vorig jaar gehoorzaamheidscursus gelopen wat gewoon best goed ging en een beginners jachthonden cursus, meer niet. Natuurlijk heb ik veel veldwerk gedaan.
Ben regelmatig naar België gereden om bij Jan de Bruyne te trainen om Saartje voor het wild te brengen. Ook heb ik Sara al ettelijke keren mee genomen op een hazenjacht, wat boven verbazing goed ging. Ze was zelfs steady. En onlangs is ze nog meegeweest op de duiven en de ganzen, wat ook vlekkeloos verliep. Ze bracht vijf duiven en twee ganzen, een Canadese en een Grauwe gans, netjes binnen. Dan denk je toch ‘dat oefendagje doen we wel even’, dus niet…! ‘Ik word oud en eigenwijs’ zal ik maar zeggen.
Sara was in groep 2 ingedeeld en ons eerste onderdeel was C het “Houden van de aangewezen plaats” wat samen werd gedaan met Lycka van Tamara. En hier ging het al gelijk mis, helaas ook voor Lycka want ze waren het er alle twee niet mee eens, dat wij ons gingen verstoppen. De eerste nul was binnen.
Op naar D het “apport te land van het konijn”. Ook hier was Sara weer de clown aan het uithangen. Volgens mij dacht ze dat je er leuk mee kon jongleren. Ik moet eerlijk toegeven dat ze voor het laatst op de KNJV cursus vorig jaar een konijn heeft geapporteerd en de zaterdag voor de dag van de oefendag heb ik ook even geoefend met het konijn en dat ging best goed. Maar nu was het een nul!!
Nog drie onderdelen voor het C-diploma te gaan, dus op naar E “Apport uit diep water”. Wat voor verrassing zou ze nu weer laten zien? Bij Allard aangekomen was ze al zo over-enthousiast dat ze -voordat ik haar netjes naast me had zitten- al in het water lag. Een slecht begin dus. Weer terug op de kant had ik haar eindelijk naast me, maar bij de worp van de eend was Sara al weer weg, k…. sorry. Daarna ging ze direct op de eend af pakte deze in de vang en zwom naar de kant waar ze de eend voorzichtig even op de kant legde om deze beter beet te pakken en daarna direct keurig aan mij zittend af te geven. Cijfer? Heb het ook niet meer gevraagd aan de keurmeester, maar in de jacht zou dit een prima apport zijn geweest, niks mis mee.
Nu op naar de A en de B proef. Hier was Jur de keurmeester. Sara mocht beginnen met A “Aangelijnd en los volgen”. Ik kan jullie verzekeren dat Sara dit heel goed, nee zeer goed kan, behalve zondag. Ze liep wel haar achtje vast en los maar niet zoals ik het wil hebben. Ik denk dat dit door Jur is gekomen, omdat hij en ik net terug uit Engeland waren. Dus Jur had nog te veel aantrekkingskracht, haha. Kreeg een zeventje, oké. Nu kon ik eindelijk laten zien hoe goed Sara vooruit wil gaan.
B “Uitsturen en komen op bevel”, dus niet? Ze ging wel vooruit maar ik moest wel een extra commando geven, maar het voorkomen ging dan wel weer goed, gelukkig. Na de lunch starten we met de G proef, het “markeren”. Hier was Mona de keurmeester. Nadat Lycka geweest was mocht Sara weer. Natuurlijk weer niet te houden, maar eenmaal naast me zittend, wachtend op het commando apport ging ze dan ook als een pijl uit een boog op haar doel af. Feilloos pakte ze de eend op om NIET direct als een streep weer terug te komen, nee eerst een rondje om Ronald, de werper, die ze ook goed kent heen om daarna pas weer terug te komen #$%*@. Maar… het afgeven was weer perfect. Cijfer een 9?
En nu komt het leukste onderdeel de H proef “apport over diep water”. Dit is wat een Slowaak met twee nagels in zijn neus moet kunnen. In het water zijn ze echt in hun element, alleen Sara lag al in het water voordat keurmeester Allard maar ook maar een woord gezegd had. Ook had ze (slim) het idee dat nadat ik apport had gezegd toch maar beter om het vennetje heen kon lopen wat natuurlijk niet de bedoeling is. Dus terugroepen en opnieuw inzetten. Uiteindelijk heeft ze het de vennetje over gezwommen, de eend opgepakt, even rond gekeken aan de overkant waar ze weer het water in kon gaan om uiteindelijk de eend mij goed ter hand te stellen. Ik mocht van Allard mijn cijfer zelf invullen, een 8 voor de moeite heb ik haar gegeven, Allard moest er wel om lachen, het zal wel lager zijn geweest.
Nu op naar het laatste onderdeel, de F proef “verloren apport te land”, kijken hoe dat zal aflopen. Aangekomen bij keurmeester Jur mocht ik Sara, nadat de eend door Jan was weggelegd in het bos, met het commando “zoek apport” inzetten. Als een pijl uit een boog vertrok ze om na eerst een gedeelte bos afgezocht te hebben weer terug te komen, maar nog zonder eend. Nu is het zo dat een Slowaak nooit zonder wild terug zal komen, met andere woorden, ze blijven zoeken. Zo ook Sara. Na enkele seconden is ze zonder dat ik haar ondersteunde weer het bos in gevlogen om daarna na als een Slowaak betaamd de eend keurig ter hand te stellen, cijfer een 10, BRAVE SARA.
Uiteindelijk hebben Sara en ik een hele leuke, fijne en ook voor mij een leerzame dag gehad die ik niet had willen missen. Ook wil ik de organisatie van de Weimaraner vereniging bedanken voor de uitnodiging van het Ras de Slowaakse Ruwharige Staande Honden, en wil ik de drie keurmeesters bedanken die deze dag tot een leerzame, gezellige en geslaagde dag hebben gemaakt. Terwijl ik dit schrijf word ik gebeld om op de ganzen te gaan. Natuurlijk gaat Sara mee want zonder haar is het minder leuk. Ger Hagen
De Chaamse bossen zijn een van de mooiste wandelgebieden. Naast de wandelpaden in het bos zijn er ook heerlijke vennen waar de honden in mogen zwemmen, rennen of plonzen.
Uiteraard zijn ook voorjagers welkom die (nog) zich niet in schrijven voor de SJP. Voor hen is het misschien een mogelijkheid om te kijken wat er verwacht wordt van u en uw hond. Het is echt een moment om mee te maken hoe het er op een wedstrijd aan toe gaat.
Vereniging Slowaakse Ruwharige Staande Hond 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.